UMBRA/Eclipse Of The Moon

EN

UMBRA

(latin) shadow, gloom, eclipse of the moon

„UMBRA / ECLIPSE OF THE MOON is a sumptuous, intoxicating visual journey through the subconscious of the soul as memories from things past, present and perhaps even from the future collide to reveal secrets buried within a woman’s mind and heart.

Thanks to the trance nature of the images, UMBRA takes the viewer into the sphere of intuition, not intellectual analysis.

Thus, the symbolic image will serve as a bridge between the heroine’s inner world and her story of trauma. From the symbolic images, one can read the nature of early wounds, disturbed relations with her family.

Trauma can be realistically portrayed in film by focusing on everyday problems of the victims, accusing the oppressors, denouncing injustice, or by raising trauma’s social and legal aspects. Trauma can also be described through symbolic imagery. It is then that we have a chance to reach the inner world of trauma, describe the indescribable, elusive, irrational. The essence of the symbol is to combine what is conscious and unconscious, rational and irrational.  Symbols merge different layers of reality without merging them into one. A symbolic narrative can, therefore, take place in several realities simultaneously. The interpretation of a symbol is the choice of one level of reality as the dominant one. In my film “Umbra” I speak symbolically of child sexual abuse and how it affects  adult life. I ask philosophical questions about the truth and sense of existence, as well as theological questions about love and God in the face of experiencing evil. The story of child sexual abuse becomes an archetypal tale of evil initiation.

This is possible thanks to telling the story through symbolic images: “Whoever speaks in primordial images speaks with a thousand voices: he enthralls and overpowers… he transmutes our personal destiny into the destiny of mankind, and evokes in us all those beneficent forces that ever and anon have enabled humanity to find a refuge from every peril and to outlive the longest night.” C.G Jung.

Child sexual trauma does not allow a child to develop properly, disrupting the entire spectrum of sexual behavior in adult life, causing fear of life, emotional death, lack of contact with reality, dissociation and self-destructive behavior, feelings of shame, guilt and loneliness.

The problem of trauma goes far beyond the sphere of psychological considerations. Trauma destroys faith in the meaning of life and undermines the existence of love.”

URSZULA NAWROT

PL

UMBRA

(latin) cień, zaćmienie ksieżyca

„Symboliczna opowieść o poznawaniu siebie, docieraniu do najgłębiej skrywanych tajemnic psyche. Bez dialogów, w sposób poetycki, poprzez symbolikę obrazu, muzykę i taniec film dociera do typowych struktur wewnętrznych, organizujących traumatyczne doświadczenie człowieka we wczesnym dzieciństwie. Personalna opowieść kobiety molestowanej seksualnie, dzięki symbolicznym obrazom w jakich została ujęta, nabiera charakteru uniwersalnego.

Film można odczytywać poprzez różne jego warstwy. Jedną z nich jest warstwa psychologiczna, gdzie zilustrowane zostały mechanizmy traumy. Dysocjacja, fragmentacja pamięci, niezdolność linearnego opowiedzenia własnej historii, odtwarzanie traumy, autoagresja…

Film w sposób poetycki dociera do stanu wewnętrznego bohaterki, jej poczucia osamotnienia, braku kontaktu z rzeczywistością, poczucia winy, braku miłości oraz sensu życia. Za sprawą transowości obrazów przenosi widza w sferę przeczuwania, a nie intelektualnej analizy.

Kiedy w tradycyjnym filmie fabularnym obserwujemy historię „realną”, a tylko za pomocą tzw.: „insert shots” przenosimy się do świata wewnętrznego bohatera, aby poczuć jego nastrój, tak w Umbrze sytuacja z założenia jest odwrócona.

Poruszamy się po świecie wewnętrznym, jego strukturach i pewnym niejawnym porządku, który C.G Jung próbował opisać za pomocą teorii archetypu.

Symboliczny obraz zatem będzie tu pełnił funkcję pomostu między światem wewnętrznym bohaterki, a jej historią traumy. Z obrazów symbolicznych można odczytać charakter wczesnych zranień,  zaburzonych relacji z jej najbliższym otoczeniem.

Mniej oczywiste będą tu warstwy filozoficzna i teologiczna, gdzie postawione zostały pytania o naturę ludzką, sens cierpienia, obecność Boga w życiu człowieka, o miłość i sens istnienia. Jednak na koniec to bagaż życiowy widza, jego edukacja i wrażliwość decydują o tym, co dostrzega w obrazach filmu.„

URSZULA NAWROT

PL

„Film „Umbra” uważam za niezwykle ważny: poprzez artystyczną metaforę, wieloznacznie, a zarazem dobitnie pokazuje, jak wielkim złem jest nadużycie seksualne dziecka. Dramat dziecka polega na tym, że jest poddane działaniom dorosłego, który wykorzystuje jego uczuciową bezradność. Dziecko nie rozumie co się dzieje, jest krzywdzone, a czuje się winne. Molestowane dziecko odnosi głębokie rany psychiczne, zraniony zostaje jego autoportret fizyczny, duchowy, emocjonalny i seksualny. Dewastacja psychiki odbija się na tej osobie przez wiele lat, nawet u dorosłego ta trauma trwa i ma bolesne skutki w życiu emocjonalnym”.

EN

„I consider the film „Umbra” to be extremely important: through an artistic metaphor, it ambiguously and at the same time clearly shows how evil the sexual abuse of a child is. The drama of a child lies in the fact that it is subjected to the actions of an adult who takes advantage of its emotional helplessness. The child does not understand what is happening, it is hurt and feels guilty. A molested child suffers deep mental wounds, its physical, spiritual, emotional and sexual self-portrait is hurt. The devastation of the psyche is reflected in this person for many years, even in an adult this trauma lasts and has painful emotional effects.”